OVER MIJ

Even voorstellen

Ik ben Bianca Tiegelaar en samen met mijn echtgenoot hebben wij 2 lieve kinderen. Vanuit mijn liefde voor natuur, mens en dier zet ik mij al jaren in voor een schone leefomgeving. Dit doe ik door o.a. zwerfafval te rapen in de Gemeente Westland. Ik word ook wel De Schoonmoeder van Westland genoemd. Zwerfafval ligt overal, maar het lijkt wel alsof we er onverschillig of blind voor zijn geworden. Een schone leefomgeving is meer dan een taak alleen voor de gemeente. Het voelt ook als mijn eigen verantwoordelijkheid. De leefomgeving is van ons allemaal en door het goede voorbeeld te geven probeer ik mensen te motiveren hetzelfde te doen. Zwerfafval dat niet wordt opgeruimd, komt in onze rivieren, zeeën en oceanen terecht. Mede hierdoor ontstaat de plastic soep. We hebben maar één aarde en daar moeten we goed voor zorgen. Ik voel me dan soms ook mantelzorger voor Moeder Aarde en geloof dat zwerfafval rapen ieder mens iets kan geven wat hij daarvoor niet heeft ervaren. Het heeft mijn leven verrijkt door de verbinding met gelijkgestemden en door samen iets goed te doen voor de aarde voel ik mij opgenomen in een groter geheel. De natuur speelt daarbij voor mij een belangrijke rol. Ik wil haar eren met een schone leefomgeving. Door met een positieve instelling zwerfafval op te pakken en zo het goede voorbeeld te geven hoop ik zwerfafval onder de aandacht te brengen.

Schoolkrant

Jong geleerd is oud gedaan

Dit verhaaltje heb ik geschreven toen ik 8 jaar oud was en in de derde klas van de basisschool zat. Het komt uit een oude schoolkrant en het is de enige die bewaard is gebleven uit mijn jeugd. Mijn ouders vonden hem op zolder nadat ik mij al enkele jaren inzette voor een schone leefomgeving. Van het bestaan van deze krant wist ik niets meer af en het verrastte mij dat ik toen al bewust was van zwerfafval. Voor mij was dit een belangrijk moment, want na het vinden van deze schoolkrant heb ik BieKlien opgericht. Ik besefte hoe belangrijk ik het vind dat kinderen leren om hun afval in de prullenbak te doen, want jong geleerd is oud gedaan. Het verhaaltje gaat over Mevrouw Netjes en Buurvrouw. 

Afval !!
In een heel schoon dorpje woonde een groepje mensen. Die nooit papiertjes en blikjes op de grond gooiden en daarom was het dorpje heel schoon en als de vuilniswagen kwam zeiden de mannen van de vuilniswagen tjonge jonge wat een mooi dorpje. De mensen waren dan ook heel tevreden, maar Mevrouw Netjes zei wat een zware zakken en ze zette ze zomaar in het park en de Buurvrouw zei ze heb gelijk al die zakken sjouwen, daar word ik moe van en ze zette ook de zakken met vuil in het park en zo ging het een paar jaar door en niemand kon het meer schelen dat het een rommel was en door die rommel is het dorpje AFVAL gaan heten!!!

In de tijd van Mevrouw Netjes en Buurvrouw waren er nog geen afvalbakken, (ondergrondse) containers en het afval werd ook niet gescheiden. Papier werd wel sporadisch ingezameld bij scholen en verenigingen. Dit werd dan verzameld in grote containers en zij ontvingen hiervoor een vergoeding.  Mevrouw Netjes en Buurvrouw leefden in de jaren 80 en dumpten hun vuilniszakken in het park en vuil trekt vuil aan, want het dorpje begon een rommel te worden. Het kon niemand iets meer schelen. Dit blijkt ook uit de  Broken window theory , die vaak wordt aangehaald bij onderzoeken m.b.t. zwerfafval, veligheid en criminaliteit. Het is mooi om te zien dat het verhaal dat ik als kind geschreven heb, aansluit op onderzoeken die de laatste jaren zijn uitgevoerd. Helaas is er in de loop der jaren veel verpakkingsmateriaal bijgekomen en consumptiegedrag heeft zich naar buiten verplaatst waardoor er veel drank- en etenswaren in de openbare ruimte worden genuttigd. Hierdoor is ook de vervuiling toegenomen. Ik vind het dan ook belangrijk om meer voorlichting hierover te geven zodat kinderen bewuster naar hun leefomgeving gaan kijken en zich bewust worden van schade die zwerfafval kan veroorzaken. 
 



Vrijwilligerswerk

In 2016 ben ik de app Litterati gaan gebruiken omdat ik geloof dat alleen zwerfafval rapen niet voldoende is. Voor daadwerkelijke verandering is er data nodig van wat er precies in onze leefomgeving zwerft. Welke verpakkingen komen het meest voor in ons milieu? Wie zijn de producenten van deze items? Met deze app kunnen we op veel vragen antwoord krijgen en draag ik bij aan een grote internationale database. Daarmee wordt in beeld gebracht van welke fabrikanten de verpakkingen afkomstig zijn die we op straat aantreffen en dat helpt weer om producentenverantwoordelijkheid uit te breiden. Ik heb in de app mijn eigen uitdaging onder Schoon Westland en daarin kunnen mensen zich bijvoegen om de Gemeente Westland zwerfafvalvrij te krijgen. Litterati heeft mij niet alleen een middel gegeven om zwerfafval vast te leggen, maar heeft mij ook opgenomen in een prachtige community waaruit vriendschappen en mooie ontmoetingen zijn ontstaan. Het gevoel dat je niet alleen staat in je strijd tegen zwerfafval geeft een warm gevoel.
Share by: